Zonder al te grote ambities zakten onze vrouwen zaterdag naar Zwevegem af. De voorgaande jaren we er niettemin al een paar keer dichtbij. Zo strandden we twee jaar geleden op 3p van de promotie. Maar te veel hopen maakt de ontgoocheling achteraf nog des te groter. Vandaar dat we ditmaal niets vooropstelden. Gewoon ons best doen en dan zouden we wel zien waar dat ons zou brengen.

Trainer Marnix Bruggeman was zoals steeds al vroeg in het seizoen begonnen met het opstellen van de ploeg. In overleg met de andere trainers zou op die manier het best mogelijke team in de steigers gezet worden. Alle nummers raakten uiteindelijk bezet en we lieten -ook al heeft Marnix daar een heilige schrik voor- twee atletes dubbelen.

De wedstrijd begon om 14u30 met de 100mH. Lara Hemelsoet bereidde zich de voorbije weken gedreven voor, ook al kreeg ze daarbij last van de kuiten en schenen. Maar ze wou de club niet in de steek laten en beet door. Herzogkousen aan en lopen maar. Ze won warempel haar reeks in 17.53. Goed voor een vijfde plaats in totaal en 8p. De toon was meteen gezet.

Samen met de horden gingen ook verscheidene kampnummers van start. Ook Fien Van Brussel heeft vroeger nog op de topsportschool gezeten en kreeg daar een brede basisvorming. Daar plukt ze nu nog steeds de vruchten van. In het speerwerpen haalde ze 31m56 en dat leverde een vierde plaats en 9p op.

Lara Nuttelmann was onze dame in het kogelstoten. Ze smeet 8m58. Dat had ze zelf niet verwacht en in de overtuiging dat ze niet bij de beste acht was, gaf ze er na drie beurten al de brui aan. Haar prestatie was echter goed voor de zesde plek, en opnieuw 7p erbij.

Sarah Van Hecke was intussen aan hoogspringen begonnen. Ze moest er wat inkomen maar uiteindelijk wipte ze toch over 1m55. Goed voor een tweede plaats en 11p. Later op de middag ging ze ook aan de slag in het verspringen . Een mooie 4m73 was goed voor een vijfde plaats en 8p.

Ook de loopnummers volgden elkaar in sneltempo op. In de 100m verraste Reine Verdegem met een klinkende zege in 12.60. Een record én de volle 13p! Dat wou ze graag nog eens overdoen in de 200m maar daarin botste ze op een sterk meisje van VITA. In 25.91, met te veel meewind, evenaarde ze wel haar record. Een tweede plaats ook en dat was nog maar eens goed voor 11p.

De volgende atlete die zich klaarmaakte voor haar race was Jacintha Cornelis. Zij stoof als een pijl uit een boog weg en ondanks de felle tegenwind kon ze toch haar record tot 58.08 aanscherpen. Dat was ook meer dan snel genoeg om de zege binnen te halen. Merci voor de 13p Jacintha!

Sarina Balcaen stoomde zich in tussentijd klaar voor de 800m, haar specialiteit. Ze schoof goed mee maar raakte even ingesloten. Gelukkig raakte ze op tijd weg en zo kon ze toch nog derde worden in een mooie 2.20.02. Alweer 10p.

Jolien Van Leugenhaege had de pech in een supertactische race te zitten. Zo raakten nog een aantal snelle meisjes mee tot in de laatste ronde en di kon ze er niet afsprinten. Ze rijfde een zesde plaats (5.16.64) en 7p binnen.

Intussen leerde een blik op de tussenstand dat we stevig aan de leiding stonden. De hoop groeide dat het dit jaar wel eens zou kunnen lukken. We hadden immers nog een paar sterke proeven achter de hand. Bijvoorbeeld de 3000m. Jolien Van Hoorebeke zette zich resoluut aan de kop en bepaalde het tempo. Enkele atletes profiteerden daarvan. Eentje kon Jolien nog voorbijspurten in de laatste rechte lijn. Jammer maar toch een knappe 10.24.18 en 11p.

Sylke Hemelsoet offerde zich op voor discus. Met 23m63 raakte ze net bij de beste acht. Bedankt Sylke voor de 5 extra punten!

Als laatste nummer stond de  4x100m programma. Als leider in de tussenstand kregen we de beste baan. We hadden ook al zoveel voorsprong dat we zelfs een diskwalificatie ons niet meer van de promotie kon houden. Maar Sarah, Jacintha, Lisa De Bock en Reine wilden graag nog eens alles geven. Dankzij gestroomlijnde wissels haalden we in 50.00 ook hier een overwinning binnen. De kers op de taart!

En dan was het wachten op de officiële uitslag. Omdat we niet aan promotie dachten hadden we niets voorzien om te vieren. Gelukkig was er in de buurt een winkel waar we toch een flesje cava konden halen. (bedankt Thomas Vermeire!) Toen we als winnaar werden uitgeroepen was de vreugde compleet. Wat een mooie middag voor onze club!

Atleten, trainers, supporters en iedereen die zijn steentje heeft bijgedragen tot dit succes: bedankt! Op naar volgend jaar in landelijke 1. Daar krijgen we er extra nummers bij (hink-stap, 400mH en 4x400m) maar dat zijn zorgen voor later. Nu eerst genieten!